แอ๊บแบ๊ว

แอ๊บแบ๊ว , แอ๊บแบ้ว, แอบแบ๊ว, แอ็บแบ้ว, แอ๊บแบ้ว,
http://th.uncyclopedia.info/wiki/Abbw

"แอ็บแบ๊ว"ทำวิบัติเชิญป๋าเปรมปธ.ถกแก้ภาษาไทยวิกฤติ
http://www.thaiedresearch.org/thaied_news/index1.php?id=36731

พูดไม่ชัดใช้ภาษาเขียนผิดเพี้ยนทำภาษาไทยวิบัติ
พูดจาภาษาไทยไม่ชัดไม่ถูกหลักภาษาไทย ส่วนพฤติกรรมแอ๊บแบ้วคือทำตัวให้ดูน่ารักคิดขุเกินอายุจริง
ทำกิริยาให้ดูน่ารัก เหมือนเด็กๆ เลียนแบบนางเอกญี่ปุ่นเกาหลี หน้าตาสงสัยอยู่ตลอดเวลา
นิสัยอย่างหนึ่งของมนุษย์ที่เสแสร้งแกล้งทำว่าตนเองน่ารัก หรือดูไร้เดียงสา ถ้าทำมากไปจะทำให้ดู ติ๊งต๊อง หรือกระแดะไปแทน และผมเชื่อคำนี้มาจากคำว่า แอบ+บ้องแบ๊ว มากกว่า Abnormal+บ้องแบ๊ว
พูดไม่ชัด เขียนไม่ถูก เขียนแบบที่ง่ายต่อการพิมพ์มากที่สุด ไม่ใช่ภาษาที่เป็นทางการ
ทำตาโตๆแก้มป่องๆ
แอ๊บแบ๊วคือ การพยายามทำให้ตัวเองดูน่ารัก น่าเอ็นดู ไม่ว่าจะเป็นทำตาโตๆ แก้มป่องๆ (เห็นได้บ่อยเวลาถ่ายรูป) บางทีก็ทำปากเบ้ กัดปากนิดๆ เวลาพูดต้องพูดไม่ชัดเหมือนแรงงานพม่า บีบเสียงให้เล็กๆน่ารักๆเข้าไว้ มักเป็นกับพวกเด็กผู้หญิง ม.ต้น-ม.ปลาย เป็นส่วนมาก (แต่ประถมกับมหา'ลัยก็มีเยอะอยู่) ประมาณนี้มั้ง
ทำตาถลน ปากเบะปากจู๋เวลาถ่ายรูป อยากให้เขายิ้มดีๆอย่างเป็นธรรมชาติดีกว่า ดูสวยกว่ากันเยอะ
แต่คนที่เป็นไม่ใช่ว่าเป็นคนเลวร้ายอะไร...
รากศัพท์ของคำนี้มาจาก Abnormal + บ๊องแบ๊ว ใช่มะ แต่ดันแปลกันว่า "น่ารักแบบไม่ปกติ" กัน ทั้งๆที่ คำว่า บ๊องแบ๊ว ไปเปิดพจนานุกรมไหนก็ได้ มันแปลว่า "มีหน้าตาพึลึก , ผิดรูปธรรมดา , ไม่สมประกอบ(สำหรับหน้าตา)" เพราะงั้น คำว่า แอ๊บแบ๊ว มันน่าจะแปลว่า "พวกหน้าตาประหลาดผิดปกติ" มากกว่า (ไม่ใช่คำชมสักนิด) สรุปคือ แค่ความหมายยังไม่รู้จริงกันเลย ดันใช้กันผิดๆตั้งกะรากศัพท์แล้ว (ใครมาบอกคุณบ๊องแบ๊วนี่เค้าไม่ได้ชมเลยนะ)
คำว่าบ้องแบ๊ว มันใช้ผิดความหมายมาอย่างน้อยตั้งแต่สิบกว่าปีก่อนแล้วครับ ลองหาหนังสือเก่าๆมาดูได้เลยครับ ส่วนที่มา ผมว่ามาจากคำว่า แอบ+บ้องแบ๊ว มากกว่าครับ ก่อนที่คำนี้จะฮิต ผมจำได้ว่าเคยได้ยินคำนี้ว่า "แอบแบ๊ว" แทนที่จะเป็น "แอ๊บแบ๊ว" มาก่อนนะ
ทำตัวน่ารักเกินความพอดี จนดูมันดัดจริต สมควรกระทืบม้ามให้แตกตายแล้วเกิดใหม่อีกสิบชาตเพื่ิอมันจะได้สำนึก
abnormal + บ้องแบ๊ว = ไม่ปกติ + พิลึก = พิลึกยกกำลัง2
ตอนแรกผมก็คิดเหมือนคุณแหละครับว่า น่าจะมาแจก "แอบแบ๊ว" มากกว่า แต่พอเอาเข้าจริงๆมันไม่ใช่ครับ ออกเสียง "แอ๊บแบ๊ว" และมาจากคำว่า Abnormal + บ๊องแบ๊ว จริงๆครับ(ฟังครั้งแรกจากข่าวช่อง3 ออกมาบอกรากศัพท์ให้เลย)
มันเป็นพฤติกรรมสำหรับการถ่ายรูปค่ะ คือ จะใส่บิ๊กอาย แล้วทำตาโตๆ ดัดปากนิดนึง ทำเลียนแบบพวกเน็ทไอดอลของเกาหลีค่ะ คือเริ่มได้ยินคำนี้ในเด็กดีน่ะค่ะ แต่ก็ไม่แน่ใจว่ามาจากเด็กดีหรือเปล่า แต่ที่แน่ๆ ตอนแรกคำนี้ใช้สำหรับพวกที่ถ่ายรูปแล้วทำตาโตๆน่ารักๆ ไม่ใช่ความหมายแบบนี้สื่อตอนนี้ออกกัน
ทำตัวน่ารัก แก้มป่อง พูดไม่ชัด งุงิ
เก็กหน้าเวลาถ่ายรูปตาโตๆ แก้มป่องพอประมาณ
ทำปากไม่เป็นธรรมชาติ แต่ก็น่ารักดี ชอบดัดเสียงน่ารักๆ แต่ฟังมากแอบรำคาญเหมือนกัน
รู้สึกรำคาญค่ะ ตาถลน แล้วทำปากแบบเป็ด เห็นแล้วก็........เฮ้อ ยิ้มแบบจริงใจเนี่ย มันทำยากนักรึไง
เหมือน คิคุอาโนเนะ สมัยก่อนอ่ะแหละครับ คิดว่า
นิโคล เทริโอ
อ๊บแบ๊ว เอ่อแบบว่า ก็ทำเสียงน่ารักๆ มากมายอะคะ แล๊วก็แบบว่า แบบว่า จิกหน้า จิกปาก ทำตาแบ๊วๆนิกนึง ให้ดูน่ารัก ฝืนธรรมชาตินิดนึงอะคะ เอ่อแบบว่าเสียงก็จะต้องฟังไม่ชัด หน้าต้องก้ม ทำอายๆ หัวเราะบ้างเป็นกษัย อ้อแล้วก็ แล้วก็สิ่งที่ลืมไม่ได้ ต้องปัดแก้มให้แดงนิดนึง จะด้วยน้ำยาอุทัย ไม่ทานผัก ทานแต่ไข่กับไก่
กลัวทุกอย่างเหมือนดาราแต่ไม่กลัวผู้ชายอะคะ กระจ่างอ๊ะยังอะค๊ะ แบบว่าๆอธิบายซะเหนื่อยแล้ว

บ้องแบ๊ว มีความหมายเหมือนคำเก่าของไทยว่า "บั้งแบ๊ว" แปลว่า หน้าตาพิกลไม่สมประกอบ ดังคำเปรียบเปรยหน่าตาไม่น่าดูของเจ้าเงาะว่า "หูตาบั้งแบ๊วเหมือนแมวคราว เขาลืออื้อฉาวช่างไม่อาย" ดังนั้น บ้องแบ๊วจึงน่าจะเพี้ยนเสียงมาจากคำว่า บั้งแบ๊ว นั่นเอง